پژوهش‌های جدید نشان میدهد ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-1) که عامل تبخال دهانی است و در بدن بسیاری از افراد به صورت نهفته وجود دارد، می‌تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد.
البته دانشمندان می‌گویند که درمان‌های ضدویروسی می‌توانند به محافظت از افراد مبتلا به این ویروس در برابر این بیماری تحلیل‌برنده حافظه کمک کنند.
به گزارش نیویورک‌پست، آلزایمر شایع‌ترین نوع زوال عقل است که تنها در آمریکا حدود ۷.۲ میلیون فرد بالای ۶۵ سال به آن مبتلا هستند. با وجود آنکه دانشمندان هنوز دلیل قطعی این بیماری پیش‌رونده مغزی را نمی‌دانند، دریافته‌اند که عواملی مانند سن، ژنتیک، سبک زندگی و بیماری‌های زمینه‌ای می‌توانند احتمال بروز آن را بالا ببرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در مطالعه جدید، محققان داده‌های ۱۵ ساله سوابق بهداشتی ایالات متحده را بررسی و اطلاعات حدود ۳۴۵ هزار جفت بیمار مبتلا و غیرمبتلا به آلزایمر را تحلیل کردند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، خطر ابتلا به آلزایمر با افزایش سن بیشتر شد. در کنار آن، ۸۰ درصد بیشتر احتمال داشت که برای افراد مبتلا به این بیماری، وجود ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ هم ثبت شده باشد.
محققان همچنین نقش بالقوه سایر ویروس‌های هرپس، از جمله هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV-2)، عامل تبخال تناسلی، واریسلا زوستر، عامل آبله‌مرغان و زونا و سیتومگالوویروس را بررسی کردند و متوجه شدند که وجود دو ویروس اول در بدن با افزایش خطر ابتلا به آلزایمر مرتبط است.
انواع ویروس هرپس چقدر رایج‌اند؟
بین ۵۰ تا ۸۰ افراد بزرگسالان در آمریکا حامل ویروس تبخال دهانی‌اند، در حالی که ویروس عامل تبخال تناسلی از هر شش آمریکایی در سنین ۱۴ تا ۴۹ سال، در یک نفر وجود دارد. این عفونت‌های ویروسی از طریق تماس نزدیک فرد به فرد منتقل می‌شوند.
بوسیدن یا رابطه جنسی دهانی می‌تواند ویروس تبخال دهانی را منتقل کند. ویروس عامل تبخال تناسلی هم از طریق رابطه جنسی واژنی، مقعدی یا دهانی گسترش می‌یابد. مادر مبتلا به این ویروس هم می‌تواند آن را حین زایمان به نوزاد منتقل کند.
اینکه هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-1) و سایر ویروس‌های نوروتروپیک (که تمایل دارند به سیستم عصبی، به ویژه سلول‌های عصبی، حمله کنند و آنجا تکثیر شوند) چگونه می‌توانند خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش دهند، هنوز دقیقا مشخص نیست. با این حال، محققان اشاره کردند که مطالعات قبلی نشان داده‌اند تغییرات التهابی در مغز که در پی عفونت‌ها ایجاد می‌شود، در پیشرفت روند آلزایمر نقش حیاتی دارند.
به عنوان مثال، التهاب می‌تواند به تشکیل و تجمع پلاک‌های آمیلوئید و توده‌های نوروفیبرلیاری، ویژگی‌های بارز این بیماری، کمک کند. همچنین می‌تواند به نورون‌ها آسیب برساند، عملکرد آن‌ها را مختل کند و ارتباط بین سلول‌های مغزی را مختل کند.
اما خبر خوب این است که به نظر می‌رسد درمان‌های ضدویروسی می‌توانند خطر ابتلا به آلزایمر را در افرادی که سابقه عفونت هرپس سیمپلکس نوع ۱ دارند، کاهش دهند. در این مطالعه، از میان دو هزار و ۳۳۰ نفر با سابقه تبخال دهانی، ۴۰ درصد پس از تشخیص از داروهای ضد تبخال استفاده کردند و این افراد نسبت به کسانی که از این درمان‌ها استفاده نکرده بودند، ۱۷ درصد کمتر احتمال داشت به آلزایمر مبتلا شوند.
نویسندگان مطالعه در پایان نتیجه‌گیری کردند: «هرچند سازوکارهای مولکولی باید به طور کامل روشن شوند، این نتایج نشان‌دهنده نقش احتمالی درمان‌های ضدویروس تبخال در کاهش خطر زوال عقل‌اند.»
